Hier aan de Oudegracht, op een steenworp afstand van het Neude, zit je in Utrecht uiteraard middenin de 'middeleeuwse stad'. Wat daarin tegenwoordig aan huizen staat, is niet per se heel erg oud, maar kan een eerbiedwaardige kern hebben. Nummer 92 bezit een voorgevel met een pui uit de vroege 20ste eeuw en een laat-19de-eeuws stuk daarboven. Wekt daarmee niet onmiddellijk verwachtingen.

Wie binnen kritisch kijkt en meet en schetst, ziet al snel onregelmatigheden die alleen door een geleidelijke, eeuwenlange ontwikkeling ontstaan kunnen zijn. Zoals dat ook elders in de binnenstad voor komt, ligt onder het middelste deel van de plattegrond een kelder die ouder is dan de 14de-eeuwse werfkelder daarvóór. Een deel van de kapspanten boven het achterhuis zal in de 19de eeuw opnieuw zijn gebruikt -- dus in een voor dat moment nieuwe constellatie. De plaatsing van de vensters in de achtergevel wijst, op vergelijkbare wijze, op een nieuw jasje voor een hoogbejaard bouwdeel. De moerbalken en de kinderbinten zijn natuurlijk eerder dan in de 19de eeuw gelegd, wat ook geldt voor een paar, hoewel vrij dunne, binnenmuren ...

Graag had ik me verder verdiept in de geschiedenis en waardenstelling van dit huis. Economische en andere argumenten 'ontslaan' je soms van de verplichting. De eigenaren hebben mijn rapport met gretigheid aangenomen en werken fanatiek voort. Te hopen is, dat iemand intussen de nieuwe oude vondsten documenteert.